Neonacizam, fašizam i desni ekstremizam u Nemačkoj i Srbiji: sličnosti i razlike

Naizgled, upotrebljenja terminologija može dovesti do zabune. Termin "fašizam" najčešće se vezuje za ideologiju i politiku nacističke Nemačke, ali istovremeno i za imenovanje ekstremno desne političke opcije u bližoj prošlosti. Fašizam se smatra ideologijom negativnosti: fašizam je protiv demokratije, socijalizma, jednakosti. Fašizam se često smatra militantnim oblikom desnog ekstremizma, koji je poslužio kao opravdanje za uskraćivanje osnovnih ljudskih prava milionima ljudi tokom Drugog svetskog rata - prava na život, slobodu kretanja i govora. Paralelno istraživanje istorijskog revizionizma u Nemačkoj i u Srbiji i trenutnog društveno-političkog stanja, ukazuje na zabrinjavajući stepen rasta nacionalizma, desnog ekstremizma i fašizma u obe zemlje. Desni ekstremizam, rasizam i fašizam i dalje predstavljaju vrlo velik problem u Brandenburgu, gde postoje brojna ekstremno desno orijentisana "bratstva" - udruženja koja međusobno sarađuju, a pritom su dobro organizovana i povezana u mreže. Najviše ih ima u ekonomski zaostalim delovima pokrajine - na severu, severoistoku i jugu Brandenburga. Ova "bratstva" su povezana sa desno orijentisanim političkim partijama u Nemačkoj - NPD (Nacionalna partija Nemačke) i DVU (Demokratska narodna unija), koje im obezbeđuju novčanu podršku, kako za njihove brojne aktivnosti, tako i za pokretanje malih, nezavisnih muzičkih i tekstilnih industrija. Na taj način "bratstva" obezbeđuju zaposlenje za svoje članove i finansijska sredstva za pokret. Vrlo često, mete njihovih napada su antifašistička udruženja i pojedinci, koji predstavljaju snažan kontrapunkt desnom ekstremizmu i fašizmu u Nemačkoj. U Srbiji su ekstremno desno orijentisana udruženja takođe dobro organizovana i međusobno povezana. Veliki broj njih funkcioniše pod duhovnim i finansijskim okriljem Srpske pravoslavne crkve i srpske zajednice u dijaspori. Dok je u Nemačkoj neonacizam ili neofašizam pretežno usmeren ka rasnoj i političkoj netrpeljivosti, u Srbiji je prevashodno zasnovan na nacionalnoj i religijskoj osnovi. Najužasniji ilustrator ove činjenicu je rat vođen u Hrvatskoj i Bosni tokom devedesetih godina. U ovom slučaju, reinterpretacija nacionalne "tradicije" predstavlja ideološku strategiju savremenog srpskog fašizma. Dobar primer organizovanosti ekstremno desnih i fašističkih organizacija u Srbiji su "Srpski nacionalni sajtovi", odnosno, brojne internet prezentacije ovih organizacija, objedinjenih pod ovim imenom. Situacije na antifašističkoj sceni su u Srbiji i Nemačkoj dijametralno različite. U Nemačkoj su antifašističke organizacije podržane od strane državnih institucija. Time su neofašističke organizacije pomerene na društvenu marginu. U Srbiji je situacija obrnuta. Ekstremno desne i fašističke organizacije imaju, ako ne otvorenu, onda prikrivenu podršku državnih institucija, desnih političkih partija, Univerziteta, SANU i Srpske pravoslavne crkve. Stoga su Srbiji antifašističke inicijative i organizacije upravo te koje su marginalizovane. Većina antifašističkih organizacija je aktivna već dugo godina na političkoj sceni Nemačke. One su takođe vrlo dobro povezane u funkcionalnu mrežu pod nazivom "Omladinski demokratski forum Brandenburga", koja im omogućuje da razmenjuju ideje, znanja i zajednički realizuju akcije protiv neofašizma u Nemačkoj. "Omladinski demokratski forum Brandenburga" takođe smatra da internacionalna saradnja sa sličnim organizacijama može doprineti efikasnijoj borbi protiv desnog ekstremizma. Upravo je u saradnji sa "Omladinskim demokratskim forumom Brandenburga" i pokrenut projekat "Mapiranja desnog ekstemizma". http://www.d-a-s-h.org/ http://www.djb-ev.de