Povod za definisanje i pokretanje projekta “Mapiranje desnog ekstremizma“ je niz političkih i društvenih ekscesa u Srbiji i Crnoj Gori u poslednjih 15 godina. Ti ekscesi, zasnovani na nacionalnoj opredeljenosti i međusobnoj ne-toleranciji, u znatnoj su meri definisali trenutnu životnu stvarnost, pogotovo pripadnika mlađe populacije u Srbiji i Crnoj Gori. Istorijska kontraverza u vezi sa pozicijom termina “nacionalizam” našla je svoje otelotvorenje u našoj zemlji, gde se ističe njegova direktna povezanost sa etničkom tenzijom, ratovima i političkim sukobima. Vojvodina je oduvek bila primer multikulturalnog okruženja u kojoj nacionalne manjine (Mađari, Hrvati, Slovaci, Rumuni, Rusini, Romi, Albanci, Muslimani, itd.) čine 45% od ukupne populacije. Atmosfera kulturne različitosti se promenila tokom tokom poslednje, ratne decenije prošlog veka, kada je u Vojvodinu došao velik broj ljudi, raseljenih ili izbeglih iz ratom zahvaćenih područja u Hrvatskoj i Bosni. Ova velika migracija ljudi, uglavnom srpske nacionalnosti, je uticala na to da se politička, demografska i kulturna klima u Vojvodini i Srbiji promeni. Broj stanovnika Novog Sada je tokom devedesetih porastao sa oko 250.000 u osamdesetima, na oko 400.000 danas. Istovremeno, tolerancija i poštovanje prema drugim etničkim, nacionalnim i religijskim grupama je drastično opala, što je dovelo do povećanja broja konflikata na nacionalnoj i političkoj osnovi. Broj incidenata neprestano raste, a akteri ovih nasilnih događaja su uglavnom pripadnici mlade populacije, odrasli u izolaciji, ratnom okruženju i vremenu društvene nesigurnosti. Tome doprinosi i činjenica da 70% studentske populacije u Srbiji i Crnoj Gori nikada nije putovalo van granica svoje zemlje. Verbalno nasilje, sumnjičavost i nepoverenje, nacionalna getoizacija – sve to održava atmosferu netolerancije u multietničkoj Vojvodini i Srbiji.

kuda.
Kategorije: